Οι χώρες της Ελληνικής Salentina

Αν και το Cutrofiano έχει κατοικηθεί από την αρχαιότητα ,στη ρωμαϊκή εποχή συνεχίστηκε η εποίκηση στο μέρος όπου βρίσκεται η Badia.
Η επιλογή της θέσης του συνδέθηκε με την παρουσία αργίλου και νερού. Συστατικά που ήταν απαραίτητα για την επεξεργασία κεραμικών βάζων . Αυτά τα αντικείμενα ήταν τόσο σημαντικά που έδωσαν στο κέντρο το όνομά τους : Cutrofiano «κούτρα=βάζο».
Κατά τη διάρκεια του 12ου αιώνα, το χωριό οχυρώθηκε από αμυντικά τείχη. Τείχη που έμειναν αναλλοίωτα κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Otranto από τους Τούρκους,(1180).
Κατά τη διάρκεια των χρόνων, το Cutrofiano άλλαξε, έχασε μεγάλο μέρος των τείχων του και πολλές από τις μικρές εκκλησίες του, οι οποίες κατέρρευσαν με το χρόνο.
Σημαντικά στοιχεία της πόλης είναι το Palazzo Ducale ,ένα κτίριο του 17ου αιώνα που προέρχεται από μεσαιωνικό κάστρο, και χαρακτηρίζει την πόλη, η Μητρόπολη που είναι αφιερωμένη στην Παναγία του χιονιού( αναστηλώθηκε κατά το το 19ο αιώνα επάνω σε μια προϋπάρχουσα εκκλησία) και το κεραμικό μουσείο που αναδεικνύει τη λεπτή τέχνη που προϋπήρχε και υπάρχει στην πόλη. Άλλωστε η τέχνη αυτή είναι που στηρίζει την οικονομία του Cutrofiano.
Ακριβώς έξω από την πόλη, μπορεί κάποιος να θαυμάσει τις νωπογραφίες στην κρύπτη του Αγίου Ιωάννη.
Ο Uccio Aloisi γεννήθηκε στο Cutrofiano. Ήταν ένας από τους κύριους ερμηνευτές της σαλεντινέζικης μουσικής.

Είναι το πιο δημοφιλές κέντρο της ελληνικής Salentina και υπάρχει από τα χρόνια της βυζαντινής κυριαρχίας˙ το χωριό διατήρησε τον ελληνικό χαρακτήρα του για όλο το 15ο αιώνα. Το 400 χτίστηκε κάστρο κατά την ηγεμονία του Alfonso της Aragona. Πέρα από το Παλάτι των Δουκών, υπάρχουν πολυάριθμα σπίτια γύρω από την αυλή (πολλά παλάτια ευγενών βρίσκονταν κατά μήκος των δρόμων Cutumerea και Zaca) στολίζοντας το ιστορικό κέντρο της χώρας.

Είναι μια μικρή περιοχή που η προέλευσή της ανάγεται πιθανότατα πίσω στο 2ο αιώνα π.Χ. και που σύμφωνα με έναν προφορικό θρύλο ιδρύθηκε από τη Μούσα Μελπομένη. Το χωριό είναι υπερήφανο για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δημόσιες πλατείες του Salento: είναι ένα σπάνιο παράδειγμα δόμησης που σκόπό είχε τη φιλοξενία μιας διάσημης και ακμάζουσας αγοράς που διοργανονόταν εβδομαδιαία κατά τα τέλη του 500. Πλούσιοι έμποροι έρχονταν από το Λέτσε, το Μπάρι και από το Naples στην αγορά αυτή.

Είναι ένα αρχαίο Μεσαπικό κέντρο, σημαντικό επισκοπικό κέντρο (την εποχή των ανατολικών εισβολέων) και η κυριότερη πόλη της χώρας κατά τη μεσαιωνική περίοδο. Το Soleto έχει ένα αρχαίο μεσαιωνικό χωριό που χαρακτηρίζεται από τους στενούς δρόμους σε ορθογώνια διάταξη. Παλάτια του Μπαρόκ, κομψά διακοσμημένα βρίσκονται στα δρομάκια του χωριού. Χρονολογούνται από την περίοδο της Αναγέννησης.

Η προέλευσή του είναι άγνωστη˙ μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το χωριό καθιστάται υπό την ισχυρή επιρροή της ελληνικής κουλτούρας, των ηθών και των εθίμων. Στο κατοικημένο κέντρο βρίσκεται η "Porta Filia" (Πύλη της Φιλίας ή Πύλη της Ειρήνης). Σύμφωνα με την παράδοση, από αυτήν την αρχαία πύλη της πόλης εξέρχονταν οι νεκροί κι εισέρχονταν οι νέοι σύζυγοι. Η Sternatia είναι επιπλέον γνωστή για τα ποικίλα πιεστήρια ελιάς που σχετίζονται με την παραγωγή ελαιόλαδου.